-
1 επιπιπτω
(fut. ἐπιπεσοῦμαι)1) (на что-л.) падать, спадать(ἐπί τι Xen. etc.)
ἐπιπεσεῖν ἐπὴ τὸν τράχηλόν τινος NT. — броситься кому-л. на шею2) врываться, вторгаться(ἐπὴ τῷ νότῳ ὅ βορέας ἐπιπίπτει Arst.)
3) нападать(ἀφυλάκτῳ τινί и ἔς τινα Her.; ἀφράκτῳ τῷ στρατοπέδῳ Thuc.; τοῖς ἐναντίοις Xen.; τινὴ ἐξόπισθεν Plut.)
ἐπιπεσεῖν ἀλλήλοις Thuc. — столкнуться друг с другом;οὐ προσδεχομένῳ τινὴ ἐ. Plut. — напасть на кого-л. врасплох4) перен. налетать, обрушиваться(λύπαι ἐπέπεσόν τινι Eur.; χειμὼν ἐπιπεσών Plat.; ἐπιπίπτουσα δίκη τοῖς πονηροῖς Plut.; πολλὰ καὴ χαλεπὰ ἐπέπεσε ταῖς πόλεσι Thuc.)
5) приходить в голову, осенять(λογισμὸς ἐπιπίπτει τινί Plut.)
6) попадать, встречаться7) нисходить, проникать(τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπέπεσεν ἐπί τινι и ἐπί τινα NT.)